Z wizytą w Niepokalanowie, u Chopina i Radziwiłłów

„Muszę być świętym i to jak największym” – te słowa zapisane przez młodego ojca Maksymiliana podczas rekolekcji w lutym 1920 roku stały się programem jego życia. Świadkowie z Auschwitz wskazywali, że mimo zewnętrznych podobieństw, Maksymilian Maria Kolbe był inny. Słuchał nie tylko bicia własnego serca, zalęknionego tym, co będzie, ale przede wszystkim głosu Boga. To z okazji przypadającej w sierpniu br. 80. rocznicy jego heroicznej śmierci, jaką poniósł w obozie koncentracyjnym Auschwitz odwiedziliśmy Niepokalanów – miejsce, z którym tak bardzo związał swe życie św. Maksymilian. Jeszcze przed Mszą św., pod kierunkiem miejscowego przewodnika – ojca franciszkanina zwiedziliśmy muzeum poświęcone osobie św. Maksymiliana M. Kolbego oraz. Historia Jego życia wciąż zachwyca. Eksponaty, fotografie i cenne pamiątki prezentujące życie i działalność tego niezwykłego człowieka, potwierdzają jego bezgraniczną wiarę i miłość do Boga oraz do drugiego człowieka. Po Eucharystii pielgrzymi zwiedzili starą kaplicę, która jest kolebką klasztoru. To najstarszy budynek w klasztorze, gdzie modlił się święty, odprawiał Msze święte, głosił konferencje, a bracia składali śluby zakonne. Potem były jeszcze inne miejsca dokumentujące historię ponad 90 lat istnienia klasztoru i wydawnictwa złożonego w szczerym polu. Dwanaście lat później – w sierpniu 1939 r. – klasztor-wydawnictwo zamieszkiwało już ponad 700 osób, a „Rycerz Niepokalanej” ukazywał się w milionowym nakładzie. Klasztor stanowił samowystarczalne miasteczko z własną piekarnią, strażą pożarną i elektrownią. Do dziś jest największym męskim klasztorem w Polsce.

Kolejnym punktem wycieczki była wizyta w Żelazowej Woli. Tam znajduje się dom urodzenia Fryderyka Chopina i stanowi słynne miejsce spotkań miłośników polskiego kompozytora. Historyczna oficyna jest jedynym obiektem pamiętającym czasy, gdy w jej wnętrzach mieszkała rodzina Chopinów. Budynek otoczony jest wspaniałym parkiem, który powstał w latach 30.XX wieku i po gruntownej rewaloryzacji w 2010 r. odzyskał swój niepowtarzalny charakter, stając się urokliwym miejscem odpoczynku.

Na koniec udaliśmy się do Pałacu oraz Barokowego Ogrodu Radziwiłłów w Nieborowie. W pałacu znajduje się obecnie muzeum wnętrz rezydencji pałacowej z XVII-XIX wieku, oparte na ocalałym wyposażeniu pałacu i jego kolekcjach (rzeźba, obrazy, grafika, meble, brązy, porcelana i szkło, srebra, zegary, tkaniny, zbiory biblioteczne), uzupełnione obiektami sztuki i rzemiosła artystycznego ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie.

[ngg_images source=”galleries” container_ids=”226″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_thumbnails” override_thumbnail_settings=”0″ thumbnail_width=”240″ thumbnail_height=”160″ thumbnail_crop=”1″ images_per_page=”15″ number_of_columns=”0″ ajax_pagination=”1″ show_all_in_lightbox=”0″ use_imagebrowser_effect=”0″ show_slideshow_link=”0″ slideshow_link_text=”[Pokaz zdjęć]” template=”/vol2/user/makowiska/www.makowiska.pl/wp-content/themes/makowiska/nggallery/gallery-makowiska.php” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]