GOŚCISZÓW – ROGOŹNICA (GROSS ROSEN) – HENRYKÓW

W czwartek 25 lipca br. odbyła się kolejna parafialna pielgrzymka. Wyjazd nieprzypadkowo wypadł w tym właśnie dniu, bowiem była to 5 rocz. śmierci ks. prob. Stanisława Ładochy. Wczesnym rankiem prawie 100-osobowa grupa pielgrzymów wyjechała w stronę Gościszowa, aby po czterech godzinach dotrzeć na miejsce. Przed kościołem czekali już na nas miejscowi parafianie, rodzina ks. Stanisława oraz miejscowy duszpasterz, który zaprosił nas do świątyni.  Po mszy św. za duszę śp. ks. Stanisława Ładochy, celebrowanej przez trzech kapłanów udaliśmy się na krótką modlitwę przy grobie, składając kwiaty i zapalając znicze.
W drodze z Gościszowa do Opactwa Cystersów w Henrykowie odwiedziliśmy Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy. Tam jedna grupa pielgrzymów obejrzała film historyczny przygotowany w oparciu o wspomnienia i relacje byłych więźniów tego niemieckiego obozu koncentracyjnego, następnie wysłuchała wykładu na temat historii KL Gross-Rosen oraz zapoznała się z ekspozycjami muzealnymi. Dwie inne grupy pod opieką przewodników udały się na teren poobozowy, na którym zachowały się: brama obozowa wraz z dwiema przyległymi wartowniami, fundamenty bloków i krematorium, dzwon obozowy, części piwniczne łaźni, kuchni więźniarskiej, tkalni, piec krematorium polowego, ściana śmierci – miejsce masowych egzekucji więźniów (dziś w tym miejscu umieszczone są tablice pamiątkowe poświęcone ofiarom obozu) oraz stare wyrobisko w kamieniołomach – jedno z dwu głównych miejsc pracy więźniów. Po zapoznaniu się z bolesną historia tego Miejsca Pamięci, w zadumie wyruszyliśmy w dalszą drogę.

Po przybyciu do Henrykowa mogliśmy podziwiać najokazalszy i najpiękniejszy  barokowy zespół klasztorny opactwa cystersów z kościołem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Jana Chrzciciela, miejsce powstania Księgi Henrykowskiej /zabytku piśmiennictwa polskiego/. Przewodnicy oprowadzili nas po budynkach klasztornych oraz bazylice, opowiadając historię poszczególnych miejsc. Poniżej można raz jeszcze zapoznać się z historią oraz zabytkami, które zrobiły na nas tak wielkie wrażenie.

Kościół klasztorny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Jana Chrzciciela jest najstarszym i najcenniejszym zabytkiem opactwa. Jego budowę rozpoczęto w 1241. Z tego okresu pochodzi późnogotyckie prezbiterium oraz transept. W połowie XIV w. ukończono budowę gotyckiej nawy głównej. Na początku XVI w. do prezbiterium od północnego wschodu dobudowano dwie późnogotyckie kaplice, Świętego Krzyża i Grobu Świętego. W 1608 wzniesiono od zachodu wieżę. W XVII w. świątynię przebudowano w stylu barokowym, dobudowując kolejne dwie kaplice, św. Józefa i Trójcy Świętej oraz fasadę z kaplicą stanowiącą przedsionek. W 1753 wzniesiono kaplicę św. Marii Magdaleny, obecnie mauzoleum Piastów. W mauzoleum znajduje się pochodzący z gotyckiego wyposażenia nagrobek księcia Bolka i jego żony Jutty, jeden z najstarszych w Polsce podwójnych nagrobków.

Ołtarz główny, dzieło Georga Schroettera, powstał w latach 1681–1684. Zdobią go dwa obrazy Michała Willmanna, wielki Boże narodzenie w wizji św. Bernarda oraz górny Zbawca świata. Wielki obraz otaczają z lewej rzeźby św. Benedykta, św. Jana Chrzciciela i św. Piotra, a z prawej św. Bernarda, św. Jan Ewangelisty i św. Pawła[5]. W ołtarzu bocznym znajduje się figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, zwana Matką Języka Polskiego. W 1952 została ona ukoronowana koronami biskupimi.

Bardzo pięknym obiektem kościoła są barokowe stalle. Są one wybitnym dziełem śląskiej snycerki. Dębowy, renesansowy trzon stalli pochodzi z 1567, dekoracja jest bogato rzeźbiona akantem i muszlami. Zaplecki zdobione 36 płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z życia Chrystusa, wykonane zostały w drewnie lipowym. Po 1700 dodano loże opata i przeora, a całość wzbogacono o cztery pary wolno stojących figur św. Grzegorza Wielkiego, Eugeniusza III, św. Hieronima, Konrada de Poitiers, św. Benedykta i św. Bernarda.

Organy, dzieło mistrzów ze Świdnicy, pochodzą z połowy XVII w. i są najstarsze na Śląsku. Całość dopełnia 14 barokowych obrazów przedstawiających życie i legendę św. Bernarda, umieszczonych w górnej części nawy głównej.

Barokowy budynek klasztorny powstał w latach 1681–1702. W drugiej połowie XIX w. przebudowany w czworoboczny. Założony wokół prostokątnego dziedzińca z wysuniętym skrzydłem południowym. Do wnętrza liczącego około 300 pomieszczeń prowadzą trzy barokowe portale: sądowy z postacią Temidy, klasztorny ze św. Benedyktem i opacki z herbem opata. Na parterze znajduje się barokowy refektarz, na I piętrze reprezentacyjne sale: Książęca, Purpurowa, Dębowa i Papieska. Sala Dębowa ma bogato intarsjowany parkiet i boazerię zdobioną w roślinne i owocowe girlandy (całość wykonana przez henrykowskich snycerzy). Sala Purpurowa, przeznaczona jako miejsce do przyjmowania dostojnych gości, ma purpurowe ściany i obicia mebli, marmurowy kominek. Znajduje się w niej sześć obrazów Willmanna przedstawiających fundatorów opactwa. W refektarzu znajduje się dekoracyjny, wielobarwny rokokowy piec (każdy kafel malowany ręcznie) oraz dębowe ławy z XVIII w. Kaplica seminaryjna zdobiona jest renesansowymi boazeriami.

Dziedziniec klasztorny otoczony jest oficynami mieszkalnymi i zabudowaniami gospodarczymi. Wokół klasztoru znajduje się park barokowy z ogródkiem opackim zachowanym w pierwotnej formie. W jego centrum mieści się budynek – dawna letnia jadalnia opatów. Obok klasztoru postawiono pomnik przypominający o powstaniu w tym miejscu Księgi henrykowskiej, będącej równie sławnym obiektem historycznym jak samo opactwo.

[ngg_images source=”galleries” container_ids=”183″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_thumbnails” override_thumbnail_settings=”0″ thumbnail_width=”240″ thumbnail_height=”160″ thumbnail_crop=”1″ images_per_page=”15″ number_of_columns=”0″ ajax_pagination=”1″ show_all_in_lightbox=”0″ use_imagebrowser_effect=”0″ show_slideshow_link=”0″ slideshow_link_text=”[Pokaz zdjęć]” template=”/vol2/user/makowiska/www.makowiska.pl/wp-content/themes/makowiska/nggallery/gallery-makowiska.php” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]