FRANCJA I HISZPANIA

W dniach od 23 do 30 września 2018 r. odbyliśmy kolejną  pielgrzymkę parafialną, tym razem do Lourdes, Saragossy, Montserrat, Barcelony i innych miejscowości na wybrzeżu Costa Brava.

Lourdes

W tym przepięknie położonym małym miasteczku u podnóża Pirenejów znajduje się jedno z najważniejszych Sanktuariów Maryjnych na świecie. Objawienia sprawiły, że do Lourdes każdego roku przybywa około 5 milionów pielgrzymów z ponad 130 krajów świata. Przybywają z nadzieją, że ich modlitwy zostaną wysłuchane, bo właśnie tu za sprawą Maryi tak wielu odzyskało zdrowie, odnowiło wiarę, odzyskało sens życia. Miejsce to jest nie tylko świadkiem objawień Matki Boskiej, ale i wielu cudów, które nadal tu się dokonują.

Saragossa

Bazylika Matki Bożej de Pilar

Św. Jakub Apostoł próbował ewangelizować w Caesaraugusta (dziś Saragossa), zniechęcony chciał wracać do Jerozolimy, ale 2 stycznia 40 r. objawiła mu się Matka Boża na słupie, niesionym przez aniołów i poleciła mu nie poddawać się. Powiedziała: „Synu, to miejsce jest przeznaczone do oddawania Mi czci. Dzięki tobie na moją pamiątkę ma tu być wzniesiony kościół. Troszcz się o tę kolumnę, na której ja jestem, ponieważ mój Syn, a twój Mistrz, nakazał aniołom, aby przynieśli ją z nieba. Przy tej kolumnie postawisz ołtarz. W tym miejscu, przez moją modlitwę i wstawiennictwo, moc Najwyższego dokonywać będzie niezwykłych znaków i cudów, szczególnie dla tych, którzy będą Mnie wzywać w swoich potrzebach. Kolumna ta będzie stać tutaj aż do skończenia świata”.

29 marca 1640 r  za wstawiennictwem Matki Bożej z Pilar wydarzył się cud: młodemu rolnikowi odrosła noga, która dwa i pół roku wcześniej została mu amputowana.2 kwietnia 1640 roku  cud opisano notarialnie. Oryginał zachowany jest, wraz z całym archiwum z roku 1640, w archiwum ratusza w Saragossie „kto chciałby podać w wątpliwość fakt trwałego wpisania się tego procesu w historię Aragonii i Hiszpanii pierwszej połowy siedemnastego wieku, musiałby zanegować również wiarygodność każdego innego wydarzenia historycznego, nawet najlepiej poświadczonego.
Trzeba wiedzieć, że cud odzyskania amputowanej nogi przez Miguela Juana Pellicera wydarzył się w 1640 r. – a więc dokładnie 16 wieków od przyjścia Matki Bożej do Jakuba Apostoła i jego ośmiu uczniów. Co więcej, było to również w nocy i około tej samej godziny.

Niepowtarzalność sanktuarium Pilar polega na tym, że miały tu miejsce nie objawienia Najświętszej Dziewicy Maryi, lecz tajemnicze Jej przyjście „w śmiertelnym ciele” – a więc wtedy, gdy jeszcze żyła na ziemi i mieszkała w Jerozolimie. W sanktuarium w Świętej Kaplicy znajduje się kolumna (pilar), która jest znakiem przypominającym wydarzenie przyjścia Matki Bożej 2 stycznia 40 r. Tradycja mówi, że to aniołowie przynieśli tę kolumnę i tam ją postawili. Jest ona z jaspisu, bez dekoracji, jedynie okryta srebrną blachą, ma 177 cm wysokości i 24 cm średnicy. Stoi na niej 38-centymetrowej wysokości figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, wykonana z czarnego drewna, pochodząca z XVI w. Kolumna ta symbolizuje stałość wiary i wskazuje na sanktuarium jako miejsce Bożego miłosierdzia.

Montserrat

Montserrat to specyficzny masyw górski, położony 40 km na północny zachód od Barcelony. Od nazwy masywu wywodzi się nazwa klasztoru benedyktynów, który leży na wysokości 1000 m. n.p.m, czyli 2/3 wysokości góry (1236 m n.p.m.). Klasztor wybudowano po tym jak w cudownych okolicznościach znaleziono figurkę Matki Bożej z Dzieciątkiem, legenda głosi że 50 lat po narodzinach Chrystusa jego uczeń Piotr przywieźć miał do Hiszpanii figurkę Matki Boskiej. Jej twórcą był św. Łukasz, lekarz i towarzysz misyjnych wypraw św. Pawła. Ta i inne liczne prace uczyniły z niego patrona… malarzy. Tajemnicza góra znakomicie mogła się nadawać do bezpiecznego ukrycia figurki. W dodatku to także dobre miejsce na przetrwanie najazdu Maurów – wrogów chrześcijaństwa. Najazd Maurów mógł stanowić również powód zaginięcia oryginału figurki.

Tradycja nakazuje Katalończykom przybyć tu choć raz w roku, a nowożeńcom – z tego właśnie miejsca wyruszyć w podróż poślubną. Sława miejsca wykroczyła i za granicę – w samych Włoszech Matce Boskiej z Montserrat poświęconych jest aż 150 kościołów.

Barcelona

Świątynia Pokutna Świętej Rodziny (w języku katalońskim: Temple Expiatori de la Sagrada Família) uważana jest za największe osiągnięcie Antoniego Gaudiego. Projekt kościoła jest równie niezwykły co historia jego budowy.

Budowę rozpoczęto w 1882 roku według projektu Paula Villara. Następnie pracę nad projektem przejął Antonio Gaudi, który gruntownie zmienił projekt, nadając kościołowi własny wyjątkowy charakter. Osobiście projektował niemal każdy detal, poświęcając się całkowicie tej budowie w ostatnich 15 latach swojego życia. Gdy zmarł, dzieło pozostawało nadal w fazie budowy – ukończono kryptę, jedną wieżę, fragment absydy i Fasadę Narodzenia Pańskiego.

Podczas wojny domowej w Hiszpanii w 1936 roku znaczna część dokumentacji projektował została zniszczona. Jednak pozostałe plany pozwoliły na wznowienie budowy w 1957 roku. Istniejące obecnie wieże ukończono w 1975 roku. Prace budowlane trwają nadal – ich zakończenie planowane jest na rok 2026.