Ks. Marcin Tęczyński

Ks. Marcin Tęczyński święcenia kapłańskie przyjął 6 grudnia 1851 w zakonie Pijarów. W 1860 r. został rektorem zgromadzenia Pijarów w Piotrkowie Trybunalskim. Po supremacji klasztoru Piotrkowskiego otrzymał aplikatę na wikariat do Sulejowa, którego jednak nie objął z powodu sprzeciwu władz carskich. W takiej sytuacji władza diecezjalna skierowała go do parafii Krośniewice w archidiecezji warszawskiej. Niebawem jednak zwrócił się z prośbą do konsystorza piotrkowskiego o umożliwienie mu przejścia do diecezji kujawsko-kaliskiej. W tym celu miejscowy oficjał ks. Klemens Skupieński 3 lipca 1867 r. wystosował pismo do biskupa kujawsko-kaliskiego. Ten po porozumieniu się z przedstawicielem Pijarów w Warszawie ks. Krupińskim oraz miejscową władzą diecezjalną, przeznaczył go na wikariat do Pajęczna. W dwa lata później objął urząd administratora parafii Makowiska, zaś w 1878 roku przeszedł na analogiczne stanowisko do Rudy koło Wielunia. W kilka lat później otrzymał propozycję objęcia parafii Pajęczno, z której skorzystał. W kilkanaście dni po zgłoszeniu jego kandydatury na probostwo Generał-Gubernator Warszawski zatwierdził go na tym stanowisku. W dniu 10 lutego 1883 wydano reskrypt, zaś w 9 dni później nastąpiła instalacja na proboszcza, której dokonał ks. Gajewski – dziekan radomszczański. W ciągu 3 lat działalności w tej parafii udało mu się, przy zgodnej współpracy z miejscowym wikariuszem, odrestaurować kościół. Zmarł 22 marca 1891 w Pajęcznie, o czym zawiadomił władzę diecezjalną miejscowy wikariusz ksiądz Antoni Żmigrodzki. W ceremonii pogrzebu ks. Tęczyńskiego wzięło udział 16 kapłanów i dwóch kleryków z seminarium duchownego.