30. rocznica śmierci ks. Bronisława Żurka
dn. 22 lut 2023
30 lat temu, 23 lutego 1993 r., w szpitalu przy ul. św. Barbary w Częstochowie zmarł ks. Bronisław Żurek, proboszcz parafii pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Makowiskach (1966-73).
Ks. Żurek urodził się 20 kwietnia 1915 roku w Szczepanowie, w diecezji tarnowskiej. Rodzicami jego byli Jan i Tekla z domu Budyn. Ojciec był rolnikiem. 1 września 1927 r. rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum im. marszałka Józefa Piłsudskiego w Brzesku. Świadectwo dojrzałości uzyskał jednak w Państwowym Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. Krótko – bo przez jeden miesiąc – próbował realizować swoją drogę życiową w zakonie Ojców Reformatów. Jednak w końcu zdecydował się wstąpić do Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, do którego został przyjęty jesienią 1940r. Wspólnie z kolegami i przełożonymi przyszło mu przeżywać całą trudną historię Seminarium lat okupacji hitlerowskiej. W opinii vice-rektora Seminarium zapowiadał się na pobożnego kapłana.
Pierwszą jego placówką wikariacką były Strzemieszyce. Kolejną – po trzech latach – Gorzkowice (od marca 1948), następnie Sączów (od 1949), Kamieńsk (od 1954), par. Nawiedzenia NMP w Wieluniu (od 1956).
14 sierpnia 1957 r. otrzymał nominację na administratora parafii w Krzyworzece. Skromne środki materialne, konieczność prowadzenia gospodarstwa rolnego, wilgoć plebanii, której nie umiał zaradzić, dość szybko skłoniły go do proszenia o zmianę placówki. Mimo usiłowań ze strony Kurii, do zmiany szybko nie doszło: zainteresowany nie akceptował propozycji Kurii, a Kuria nie zawsze mogła przyjąć życzenia zainteresowanego. W rezultacie Ks. B. Żurek administrował parafią w Krzyworzece do 1966 r.
6 czerwca 1966r. został przeniesiony do Makowisk. O swojej pracy po sześciu latach pobytu w tej parafii, 10 sierpnia 1972r. pisał: „Organy skończone … Przeprowadzone konieczne prace przy plebanii i kościele, a to: budowa ołtarza w miejsce spalonego, pokrycie dachy na plebanii i domu parafialnym , zabezpieczenie dachu przed korozją na kościele, co nie obeszło się bez wysokich nakładów pieniężnych. Założyłem nowe płoty na plebanii, sprawiłem 25 krzeseł do kościoła, naczynia u szaty liturgiczne.., 3 nowe dywany… Wymieniłem podłogę w kruchcie kościelnej i zakrystii, sprawiłem żelazną bramę na plebanię, wyremontowałem bramę na cmentarzu grzebalnym i częściowo uporządkowałem cmentarz. Dodając do tego sumę zadłużenia parafii w wys. 175 tys. złotych wydatkowałem w sumie ponad 335 tys. złotych, a jestem dopiero w parafii 6 lat…” ( z listu z dnia 10 sierpnia 1972r.) Wszystkie prace te nie satysfakcjonowały jednak parafian, Zaszła konieczność skierowania do parafii wikariusza – pomocnika z pełnymi uprawnieniami i obowiązkami proboszcza.
13 lipca 1973r. został zwolniony z obowiązków także nominalnych – administratora parafii Makowiska i skierowany do parafii Psary jako rezydent, z polecenia przeprowadzenia kuracji zdrowotnej. Po dwóch miesiącach Ksiądz Biskup Ordynariusz wyraził zgodę, by zamieszkał na plebanii parafii św. Stanisława BM w Czeladzi. W 1981 r. zamieszkał na powrót na plebanii w Psarach. Po roku, na własną prośbę został przyjęty do Domu Księży w Częstochowie.
Zmarł 22 lutego 1993 r. w szpitalu przy ul. św. Barbary w Częstochowie. 23 lutego w kaplicy Domu Księży odprawiona została żałobna Msza. Św. koncelebrowana. 25 lutego przewieziono zwłoki do kościoła cmentarnego w rodzinnej parafii w Szczepanowie, zaś nazajutrz przeniesiono ciało z kościoła cmentarnego do kościoła parafialnego. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył u homilię wygłosił bp Mirosław Jan Kołodziejczyk przy współudziale bpa pomocniczego z Tarnowa Jana Styrny, 32 księży, grupa Sióstr Zakonnych, wielu miejscowych wiernych. Pochowany został na parafialnym cmentarzu w rodzinnym grobowcu obok swego brata – ks. Michała Żurka.
