Dołącz do modlitwy za konających

Od dnia 2 listopada 2017 r., w liturgiczne wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych, zawiązała się wspólnota Róży Różańcowej pw. NMP Ostrobramskiej – Matki Bożej Miłosierdzia. Jest to nasza odpowiedź na wołanie Maryi i Jej prośbę o modlitwę, post i jałmużnę. Nade wszystko zaś o zwrócenie naszej woli, serc i umysłów na Tego, który daje się nam cały w sakramencie Eucharystii.

Głównymi i stałymi intencjami modlitewno­­-wynagradzającymi na wszystkie dni każdego miesiąca są:

1. O potrzebne łaski, w tym łaskę nawrócenia oraz żalu doskonałego, dla ludzi konających, zwł. w stanie grzechu ciężkiego, w poczuciu samotności, opuszczenia, lęku, żalu i rozpaczy. Aby konający mogli i zechcieli pojednać się z Bogiem i z drugim człowiekiem, aby mogli umrzeć w stanie łaski uświęcającej.
2. O wynagrodzenie (zadośćuczynienie) Panu Bogu za wszelkie popełnione zło, niedoskonałości, braki miłości i miłosierdzia, którego dopuściły się dusze osób cierpiących w stanie czyśćca.

Naszą pomoc ludziom konającym oraz duszom czyśćcowym składamy w darze Matce Bożej Miłosierdzia, ufając, że posłuży się naszą modlitwą i miłosnym zaangażowaniem ku pociesze i ratowaniu dusz ludzkich.

Wyrywajmy spod władzy złego ducha tych wszystkich, których życie wieczne, zwłaszcza w momencie ich konania, jest zagrożone. Bądźmy hojni, wielkoduszni i gorliwi w modlitwie za tych, których losy oraz błędne decyzje życiowe postawiły ich na krawędzi życia i śmierci.

Dopóki żyjemy mamy szansę i czas zasługiwania, możli­wość wzrastania w łasce Bożej, uświęceniu się. W momencie śmierci kończy się ten czas. Stajemy na sądzie Bożym, gdzie widzimy się w całej prawdzie bez możliwości zasługiwania dla siebie.

Jak wiemy dusze w stanie czyśćca oczyszczają się poprzez cierpienie. Same dla siebie już nic zrobić nie mogą. W Dzienniczku św. s. Faustyny Kowalskiej czytamy: „Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale bez skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z pomocą” (Dz. 20).

Z dopustu Bożego mogą pomóc duszom cierpiącym osoby żyjące. Jest to więc szczególny i wyjątkowy rodzaj apostolstwa, który:

1. Jest spełnieniem uczynku miłosierdzia.
2. Może je realizować każdy chrześcijanin bez względu na wykształcenie, pochodzenie, czy zajmowane stanowisko.
3. Realizacja jego pomaga duszom czyśćcowym, uwrażliwia żyjących na odpowiedzialne i pobożne przeżywanie swego życia, stanowi przykład do naśladowania dla innych, zapewnia wstawiennictwo dusz czyśćcowych zarówno w życiu jak i po śmierci.

Decydującym czynnikiem kiedy i jak pomagać tym, którzy sobie już pomóc nie mogą, będzie zawsze miłość. To ona pobudza do tego, aby wszystko co składa się na szarą codzienność naszego życia przemienić w uczynek miłosierdzia. Pierwszym krokiem do okazania pomocy zmarłym jest przebaczenie im wszelkiego wy­rzą­dzonego zła, odpuszczenie urazów i doznanych krzywd. Ponadto, oprócz modlitwy różańcowej, można odmówić w ich intencji dowolną modlitwę (nie tylko za zmarłych), ofiarować codzienne trudy wynikające z obo­wią­zków stanu, zawodu, dobre uczynki, jałmużnę, odpusty, uczynki pokutne, a także doznane przykrości i cierpienia. Czyli możemy uczynić niemalże cokolwiek (dobrego), i ofiarować to Panu Bogu przez ręce Maryi ku pociesze i rato­waniu konających oraz wszystkich dusz czyśćcowych. Trzeba jednak pamiętać, że to od jakości naszej relacji z Bogiem uzależniona jest wartość ofiarowanych przez nas modlitw, umartwień, dobrych uczynków czy wyrzeczeń.

Dlatego należy podkreślić, że jakiekolwiek sugestie dotyczące naszej pomocy tym „najbardziej potrzebującym” są tylko i wyłącznie w formie zachęty, zaś niedopełnienie czegoś w związku ze wspoma­ga­niem osób konających oraz zmarłych cierpiących w stanie czyśćca nie jest obarczone karą za grzech.

Udział w ww. Róży Różańcowej  jest dobrowolny i nie jest ograniczony czasowo, tzn. można z uczestnictwa w niej, bez podania ważnej przyczyny, zrezygnować.

Charakter uczestnictwa w ww. Róży Różańcowej

   Nieoficjalny (członek nadzwyczajny)

Ci, którzy chcą przyłączyć się do dzieła wspólnego ratowania dusz (uczestnictwo można zaproponować także innym, znanym nam osobom) niech w dniu podjęcia odpowiedzialnej decyzji odmówią w domu lub w kościele akt osobistego oddana się Matce Bożej (może być także własnymi słowami). Osoby te postanawiają odmawiać codziennie 1 dziesiątek różańca św. w wyznaczonych intencjach w dogodnym dla nich miejscu i czasie.

2. Oficjalny (członek zwyczajny)

Osoby zaangażowane we wspólne dzieło modlitewne zachowują wyżej wymienione zalecenia (zob. pkt. 1) oraz informują o tym fakcie Ks. Proboszcza, który dopisze daną osobę do grupy modlitewnej przydzielając jej wybraną tajemnicę różańcową do prywatnego rozważania. Ponadto wszyscy członkowie RR mogą prosić wspólnotę o wsparcie modlitewne dla siebie, osób konających które są im znane, a zwłaszcza będące członkami ich rodzin.

Serdecznie zapraszamy

Poświęcenie się wspomaganiu dusz czyśćcowych jest najpotrzebniejsze, bo inni nędzarze mogą sobie jakimkolwiek sposobem pomagać, choćby proszeniem o jałmużnę, a one nic sobie poradzić nie mogą (…), zostawione są tylko naszej wspaniałomyślności.
Bł. Honorat Koźmiński

Zapisz