Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan

Pod hasłem „Będziesz miłował Pana, swego Boga…, a swego bliźniego jak siebie samego” (Łk 10,27) przeżywamy w dniach 18-25 stycznia Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. W tym czasie chrześcijanie różnych wyznań na całym świecie będą się spotykać na nabożeństwach ekumenicznych.

Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan trwa od 18 do 25 stycznia. Termin ten został zaproponowany w 1908 r. przez pioniera ruchu ekumenicznego Paula Wattsona z USA, aby obejmował czas między dniem wspominającym św. Piotra a dniem upamiętniającym nawrócenie św. Pawła.

Na półkuli południowej, gdzie w styczniu zwykle trwają wakacje, Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan jest zazwyczaj obchodzony w innym terminie, np. w okresie obejmującym święto Pięćdziesiątnicy, co również zyskuje rangę symbolu.

W Polsce w przygotowywaniu i obchodach Tygodnia uczestniczy Polska Rada Ekumeniczna i Kościół rzymskokatolicki. W skład PRE, która formalnie zarejestrowana została w 1946 r., wchodzą: Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny, Kościół Ewangelicko-Augsburski, Kościół Ewangelicko-Reformowany, Kościół Ewangelicko-Metodystyczny, Kościół Polskokatolicki, Kościół Starokokatolicki Mariawitów i Kościół Chrześcijan Baptystów.

Tematem Modlitw o Jedność Chrześcijan w tym roku będą słowa zaczerpnięte z Ewangelii św. Mateusza – „Zobaczyliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie i przyszliśmy oddać Mu pokłon”.

„Misją ludu chrześcijańskiego jest bycie znakiem jak gwiazda, drogowskazem dla ludzkości spragnionej Boga i prowadzenie wszystkich do Chrystusa” – zaznaczono w materiałach formacyjnych przygotowanych na ten czas. Wyjaśniono, że „będąc taką gwiazdą, Kościół staje się znakiem nadziei w świecie niepokojów i znakiem obecności Boga towarzyszącego swojemu ludowi w trudnościach życia”.

Autorzy wskazali, że dary mędrców pokazują „obraz rozmaitości sposobów widzenia osoby i dzieła Jezusa przez różne tradycje chrześcijańskie”. „Podziały między chrześcijanami przyćmiewają światło chrześcijańskiego świadectwa i mgłą okrywają drogę, uniemożliwiając innym odnalezienie szlaku do Chrystusa. I odwrotnie, chrześcijanie zjednoczeni w wyznawaniu Chrystusa i otwierający swoje skarbce, by złożyć dary, stają się znakiem jedności, której pragnie Bóg”.